Fearless Five is het nieuwe project van Enrico Rava, een 'onverschrokken' kwintet bestaande uit een nieuwe generatie muzikanten, die jonge, creatieve energie combineren met de enorme ervaring van de leider van de band.
Rava is er opnieuw in geslaagd een frisse en opwindende groep samen te stellen. The Fearless Five bestaat inderdaad uit een reeks jonge muzikanten met veel diepgang: Matteo Paggi op trombone (Rava's laatste verrassende ontdekking, ontdekt op de Siena jazz seminars), de stuwende kracht van Francesco Ponticelli op contrabas, de buitengewone drummer en zangeres Evita Polidoro en de bevestiging van de onmisbare gitarist Francesco Diodati, die al tien jaar aan Rava's zijde staat en het echte zwaartepunt is van dit kwintet van onverschrokken en “fearless” jazzmuzikanten.
Met deze groep,” zegt Rava, ”voel ik me op een ideaal eiland, waar iedereen geeft en iedereen krijgt wat hij nodig heeft. Er is grote vrijheid maar ook wederzijds respect, iedereen luistert naar elkaar, als in een perfecte democratie die alleen jazz kan vertegenwoordigen.
Muzikanten hebben allemaal dit geweldige, bijna telepathische vermogen om te luisteren en te communiceren met anderen. Maar er is ook moed voor nodig om op dit eiland te zijn. Soms omringd door een dreigende zee, soms minder, gezien de moeilijke tijden waarin we leven, blijft het mijn ideale eiland waar ik graag woon en muziek speel”.
In februari 2024 kwam het kwintet samen in de opnamestudio's van het Casa del Jazz in Rome om een album op te nemen, dat in juli werd uitgebracht door Parco della Musica Records.
Enrico Rava is ongetwijfeld Italië's bekendste en internationaal meest geprezen jazzmuzikant. Altijd betrokken bij de meest uiteenlopende, creatieve en stimulerende experimenten, verscheen hij halverwege de jaren 60 op de scène en vestigde hij zich al snel als een van de meest overtuigende solisten in de Europese jazz. Zijn ervaringen in Amerika, waar hij meerdere jaren woonde (deelname aan een aantal grote groepen en opnames met Gato Barbieri, Steve Lacy, Carla Bley, Cecil Taylor, Archie Shepp, Lee Konitz, Pat Metheny, John Scofield, Michel Petrucciani en vele anderen), en zijn daaropvolgende tournees over de hele wereld waren ook cruciaal voor zijn succes. Zijn openhartigheid, zowel menselijk als artistiek, onderscheidt hem van de rest en maakt van hem een muzikant die rigoureus is maar zich niets aantrekt van conventies.